miércoles, 15 de mayo de 2013

Desayuno vs Brunch

Los americanos han conseguido colárnosla una vez mas con la tontería del brunch. Me alegro por ellos, pero a ver si nos dejamos ya de tontadas. Nosotros no tenemos que pagar 15 € por un desayuno. Lo de mezclar salado con dulce se ha hecho aquí toda la vida y tiene un nombre: almuerzo.

¿Acaso no es suficiente que hayan instaurado perfectamente todas sus cadenas de comida basura y sus costumbres? Mientras la dieta mediterránea agoniza, nosotros nos tiramos a los brazos de esa fulana americana.

Analicemos la situación: está de moda ir a tomar brunch el domingo con tus amigos internacionales. Ya sabéis, es una mezcla de desayuno y comida, todo junto. La gracia es que te levantas tarde de resaca y vas a ingerir un montonaco de calorías y vitaminas para recuperarte de tu noche de más o menos éxito.
Hay que pedir cualquier cosa con nombres en francés o en inglés. Aunque tengamos lo mismo en español. Eso es algo que a la gente de aquí le encanta hacer.

Lo malo es que hay mucha gente que cree o quiere pretender que Barcelona es Nueva York, Londres o París. Pues no vidas, no, esto es Barcelona. Aquí podéis ir a comer churros, de tapas, de vermut, comer calçots, y mil cosas más, pero con coherencia.

¿Qué tontería es esa de pagar 6 € por una "mimosa"? Hace poco descubrí que era cava con zumo de naranja o arándanos. 
Podéis pedir una tortilla de lo que sea, y no una omelette.
¿Habéis probado a tomar magdalenas en vez de muffins o cupcakes?
¿Pancakes, Eggs Benedictine?
Champagne con piña, zumo de arándanos. What? Perdón, ¿qué? 


¿No sería más barato y auténtico pedir un buen bocadillo de jamón ibérico con pan con tomate y una cerveza?
O una torrada con tortilla de lo que queráis. 
O embutido infinito con butifarra a la brasa.
Una tabla de quesos y patés con un buen pan de la zona....
Yo propongo comer primero salado y luego algo dulce de postre, pero no hay por qué ser tan conservador:
Al fin y al cabo todo se reduce a lo mismo:

-Proteínas (huevos, salchichas, bacon, salmón)
-Zumos
-Bollería
-Café.

Cada día me alarma más que Barcelona no tenga identidad culinaria propia. Tenemos restauradores buenísimos, recientemente el mejor restaurante del mundo en Girona, pero da la sensación de que la mayoría de restaurantes, bares y cafeterías enfocan su oferta a los guiris revienta-identidades.

De todas formas, la culpa de todo esto la tiene la Barcelona International Trash. Bautizaremos así a esta chusma homenajeando a mi compañera y colega Maria Isart.

No confundir la BIT con esos guiris deleznables que apenas han bajado del avión están buscando un Starbucks y que además se alarman si no se les responde en inglés. Esos también son odiosos, pero no son los protagonistas de nuestra historia. La BIT se compone básicamente de extranjeros que, pese a llevar viviendo aquí un tiempo considerable, se siguen comportando como si estuvieran aquí de vacaciones o lo que es peor: en su país natal. Estúpidos que no se sienten bien si no pagan 30€ por un plato BIO.
La gracia viene a ser pagar el doble o triple por algo de lo que pagarías un día normal, pero como es un brunch....

Como ya habréis detectado, no simpatizo mucho con esta tendencia.
Si detectáis algún miembro de Barcelona International Trash caminando por el Eixample, cruzad la calle con disimulo. Son muy peligrosos.

Inspiración: Elías Rivas.



Guiris tomando brunch y fingiendo interés por lo que cuenta otra guiri.

3 comentarios:

  1. Eres buenísima Esther, me encantan tus reflexiones. Bye bye lady ;)

    ResponderEliminar
  2. Això mateix Maria, algú ho havia de dir i qui millor que la gran Esther!
    I no t'oblidis de la gran xocolata desfeta de Can Viader del carrer Xuclà, o de les granjes del carrer Petritxol. O que m'en dius d'una coca Montserratina del carrer Portaferrisa...
    Si, sóc més de dolç, que hi farem.
    Bona entrada Esther!

    ResponderEliminar